W czerwcu 1988 roku, w Środzie Śląskiej- niewielkim dolnośląskim miasteczku, uczeń miejscowej szkoły znalazł na wysypisku śmieci złotą błyskotkę z orłem. Kunszt wykonania ozdoby, a także ostre krawędzie wykładanej szlachetnymi kamieniami złotej taśmy, do której orzeł był przymocowany, świadczyły o tym, że jest to jedynie fragment większej całości. Potwierdziły to następne przypadkowe znaleziska. Z poszczególnych, odzyskanych różnymi sposobami przez państwowe służby od osób prywatnych, elementów, uzupełniając braki kopiami, w 1995 roku zrekonstruowano klejnot, o jakim dotąd polska archeologia mogła jedynie marzyć- przepiękną, średniowieczną, kobiecą koronę.
Historyczne analizy przeprowadzone celem poznania bliższych szczegółów dotyczących pochodzenia tego skarbu dały zaskakujące rezultaty. Okazało się bowiem, że wykonana najprawdopodobniej w południowych Włoszech korona przeleżała w ziemi około 650 lat, zaś tropy wyjaśniające fakt, iż znalazła się w tym, a nie innym zakątku Europy, wiodą w prostej linii do XIV-wiecznych, luksemburskich Czech. Ale...po kolei.
Tzw. korona średzka
Foto: Wikipedia, domena publiczna
Historia, jak już wspomniano, zaczynać się musi we Włoszech.
6 stycznia 1266 roku Karol I Andegaweński, brat króla Francji Ludwika IX, koronował się w Rzymie na króla Sycylii i Neapolu. Dopiął tym samym swego po latach zmagań ze spadkobiercami poprzednich właścicieli tego tytułu- Hohenstaufami oraz ich zwolennikami. Jego następcą miał zostać 12 letni wówczas syn Karol, którego historia przezwała Kulawym, bo przeżywszy w dzieciństwie ciężki wypadek, do końca życia musiał się borykać z tą kłopotliwą dolegliwością.
Herb włoskich Andegawenów
Źródło: Wikipedia, domena publiczna
Karol II Kulawy, król Neapolu (i Sycylii)
Źródło: Wikipedia, domena publiczna
Dwa lata po koronacji ojca Karol II dostał we władanie księstwo Salerno w południowych Włoszech. Wkrótce wstąpił też w związek małżeński z przedstawicielką starej węgierskiej dynastii Arpadów- Marią (mariaż ten miał swoje dalekosiężne skutki, a jednym z nich było objęcie polskiego tronu przez Jadwigę Andegaweńską wydaną później za Jagiełłę).
Pierwsze dziecko, a zarazem pierworodny syn tej pary i późniejszy spadkobierca korony - Karol Martel- przyszedł na świat w 1271 roku. Druga w kolejności była dziewczynka, której na chrzcie nadano popularne we francuskich kręgach dworskich imię Małgorzata (Marguerite). Jej narodziny stanowią prawdziwe jądro poniższej opowieści i jedynie z kronikarskiego obowiązku nadmienię jeszcze, że małżeństwo Karola II i Marii Węgierskiej zamknęło poczet swoich bezpośrednich potomków na liczbie 14.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz